Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

Συνέντευξη Με Τους "Χρονίρ"

Η αλήθεια είναι πως δεν γνώριζα τους Χρονίρ μέχρι που ήρθα σε επικοινωνία με τον Γιώργο Τιάκα. Μία σύντομη ματιά στο "βιογραφικό" του με ανάγκασε να ασχοληθώ παραπάνω : πρώην μέλος των Πράσσειν Αλογα, Αντίδοτο, Φώτα Πορείας, Εν Λευκώ, ραδιοφωνικές εκπομπές.... Πάνω απ'ολα όμως άνθρωπος ο οποίος είναι πρόθυμος να βοηθήσει όπως μπορεί την ελληνική σκηνή που κάποιοι αγαπάνε ακόμα. Τον ευχαριστώ πολύ για όσα μου είπε και ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα. Θερμούς χαιρετισμούς στους Χρονίρ.

Βιογραφικό

Το συγκρότημα δημιουργήθηκε το 2002 στη Θεσσαλονίκη. Το μουσικό σχήμα "Χρονίρ" αποτελεί συνέχεια του αυγκροτήματος "Εν Λευκώ" καθώς δημιουργήθηκε από τον Γιώργο Τιάκο που ήταν ο βασικός συνθέτης, στιχουργός, τραγουδιστής και κιθαρίστας. Το 2003 κυκλοφορεί η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Στο Στόμα Της Τρέλας". Το 2007 κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος. Με τη δυναμικ΄κ που έχουν αναπτύξει και με τον συνδιασμό κλασικού και μοντέρνου rock που χαρακτήρισε τις επιτυχημένες live εμφανίσεις τους ανά την Ελλάδα, έχουν εισχωρήσει δυναμικά στον χώρο φιλοδοξώντας να κερδίσουν το στοίχημα με τον χρόνο.

Τα μέλη του συγκροτήματος :

Τιάκας Γιώργος - φωνή κιθάρα

Γεωργίου Χρήστος - τύμπανα

Μαυρόπουλος Γιώργος - μπάσο

Απόστολος Κελεμπέκης - κιθάρα

Eπίσημος δικτυακό τόπος : www.myspace.com/xronir

Δισκογραφία : Στο Στόμα Της Τρέλας (2003)

SouthernRock : Υπάρχουν κάποια στοιχεία που να έχουν παραμείνει ίδια από τους Εν ΛΕυκώ στους Χρονίρ?

Τιάκας Γιώργος (Χρονίρ) : Ασφαλώς και υπάρχουν …Όταν κάνεις αυτό που σε εκφράζει και μάλιστα χωρίς να έχεις σκοπό το οικονομικό όφελος , θα διατηρείς ένα πυρήνα απόψεων και μουσικής έκφρασης. Έτσι θα είσαι ο εαυτός σου χωρίς να παραμένεις όμως στάσιμος και «κολλημένος» από τη μια , αλλά ούτε και να αλλοιώνεσαι σαν προσωπικότητα ή καλλιτεχνικά από την άλλη. ʼλλωστε αυτός ήταν βασικά ο λόγος που τελείωσε το σχήμα Έν Λευκώ , αφού κάποια μέλη ήθελαν να μεταλλαχθεί σε μπάντα διασκευών για μαγαζιά την ώρα που υπήρχε έτοιμη η επόμενη δισκογραφική δουλειά σε στούντιο για remix !

SR : Φαίνεται πως σας αρέσουν τα live. Θεωρείς πως η άμεση επαφή με τον κόσμο είναι σημαντικότερη από μία καλή δισκογραφική δουλειά?

ΤΓ : Κάθε ένα από αυτά που αναφέρεις έχει την αξία του. Οι ζωντανές εμφανίσεις είναι ένα σημαντικό κομμάτι ενός συγκροτήματος. Εκεί τελικά έχεις την αμεσότητα με το κοινό που είναι από πάνω και όχι από κάτω όπως λέγεται… Εκεί βγαίνεις να δείξεις αυτό που είσαι χωρίς τη βοήθεια των πανάκριβων και υπερεξελιγμένων μηχανημάτων που μπορεί να σου παρέχει ένα στούντιο. Όποιος αξίζει επιβιώνει…Ακόμα εκεί μπορείς να δοκιμάσεις το καινούριο σου υλικό και να δεις τις αντιδράσεις του κόσμου. Η δισκογραφική δουλειά είναι εξίσου σοβαρή υπόθεση. Σου δίνει τη δυνατότητα να αποτυπώσεις τη μουσική σου με τον τρόπο που θέλεις εσύ , χωρίς τεχνικής φύσεως περιορισμούς από τις ελλείψεις των συναυλιακών χώρων και μαγαζιών που είναι δυστυχώς δεδομένες ειδικά στο χώρο μας…( φαντάζεσαι τους Pink Floyd στον «Παπαγάλο ?» για να πούμε και ένα ακραίο παράδειγμα ! ) Ένα cd σου δίνει τη δυνατότητα να απολαύσεις τη μουσική που θέλεις στο σπίτι σου με τις πιτζάμες ή στο αυτοκίνητο σου ότι ώρα θέλεις. Αυτό δεν μπορείς να το έχεις ζωντανά όπως καταλαβαίνεις . Και τέλος οι δίσκοι μένουν στο χρόνο ακόμα και όταν οι άνθρωποι φεύγουν ή τα συγκροτήματα διαλύονται . Δεν θα ακούγαμε σήμερα Σιδηρόπουλο ούτε Τρύπες αν δεν υπήρχαν οι δίσκοι τους και εκατομμύρια άλλα πράγματα φυσικά...

SR : Είναι εύκολο για ένα συγκρότημα να καλύπτει τα έξοδά του αποκλειστικά και μόνο με τα έσοδα από τις δραστηριότητές του?

ΤΓ : Αυτό δεν ήταν ούτε θα είναι ποτέ εύκολο .Από όποια σκοπιά και να το δεις δεν γίνεται . Τα ποσοστά από τις πωλήσεις των δίσκων είναι ελάχιστα ακόμα και για τις «φίρμες» . ʼλλωστε αν δεν ήταν δεν θα πήγαινε κανένας να δουλέψει σε σκυλάδικο . Είναι και αυτοί άνθρωποι που θα προτιμούσαν να είναι με τα παιδιά και τις γυναίκες τους αντί να δουλεύουν μέχρι τα χαράματα όποιο και να είναι το κασέ τους ! Είναι μια σκληρή δουλειά που δεν σου δίνει το δικαίωμα να είσαι π.χ. άρρωστος ή στεναχωρημένος . Ακόμα κι αν έχει συμβεί κάτι πολύ δυσάρεστο στη ζωή σου εσύ πρέπει να κάνεις το σόου για το οποίο πληρώνεσαι και να είσαι μες τα κέφια για να πετάξει και κανένα λουλούδι ο κόσμος που είναι από κάτω (Ναι ! Δεν πέφτουμε σε αντίφαση…Σε αυτούς τους χώρους τα πράγματα αντιστρέφονται υπό το τεράστιο βάρος της θεοποιημένης φίρμας…που χρυσοπληρώνουν με τη φιάλη . Σίγουρα ο κόσμος είναι από κάτω ! )

SR : Οι πωλήσεις των δίσκων είνια λίγες, η προσέλευση του κόσμου σε live μικρή (μιλάω γενικά για την ελληνική σκηνή). Πιστεύεις πως ευθύνεται ο κόσμος γι'αυτό, φταίνε τα ίδια τα συγκροτήματα ή κάτι άλλο?

ΤΓ : Όλοι έχουν το μερίδιο τους για αυτή τη μιζέρια. Είναι λογικό να είναι οι πωλήσεις μικρές αφού στην πλειονότητα τους οι δουλειές τα τελευταία χρόνια είναι από μέτριες μέχρι κακές…Υπάρχουν βέβαια και καλά πράγματα αλλά μένουν στην αφάνεια . Παλιότερα υπήρχε και χρόνος για να πας στο δισκάδικο να ακούσεις τι βγήκε και να πάρεις κάτι καλό. Τώρα πού χρόνος για τέτοια… Μοναδικό μέσο είναι η διαφήμιση οπότε… Η τιμή του CD είναι απαγορευτική για πολλούς από τη μια. Από την άλλη όμως όταν δίνουμε τα διπλά και τα τριπλά στα μπουζούκια ή πληρώνουμε 4 και 5 ευρώ τον καφέ δεν γκρινιάζουμε ! Δηλαδή δεν είναι αισχροκέρδεια όταν κάνεις «οφθαλμόλουτρα» με τα μπαλέτα ή όταν το παίζεις τυπάς με την φραπεδιά σου ? Τώρα για τα Live πάμε αλλού. Δεν ξεβολευόμαστε να σηκωθούμε να πάμε να δούμε καμία συναυλία. Είναι γλυκός ο καναπές… Ακόμα και αυτοί που «κλαίγονται» ότι δεν έρχονται οι τάδε γνωστοί καλλιτέχνες από το εξωτερικό δεν πάνε όταν ξαφνικά έρθουν… Έτσι όμως που κάνουμε σιγά μη ξαναρθούν. Έπειτα ένα μεγάλο μέρος του κοινού πηγαίνει σε συναυλίες για να ακούσει το ένα σουξέ του χ καλλιτέχνη . Σε συναυλία π.χ. δυτικές συνοικίες ακούω ξαφνικά : άντε δεν θα πούνε τα καλοκαιρινά ραντεβού να φύγουμε ? Δεν είναι και έτσι ρε παιδιά… Μην κουβαλάμε τη νοοτροπία του σκυλάδικου στο rock . Στα live πάμε για να διασκεδάσουμε .Αυτό είναι όλο...

SR : Υπάρχουν μπάντες οι οποίες σου στέλνουν υλικό για να παίξεις στην εκπομπή σου? Υπάρχει ενδιαφέρον?

ΤΓ : Υπάρχει πολύ υλικό !!! Έχω την εντύπωση ότι «βράζει» από κάτω το πράγμα . Κάθε εβδομάδα έχω και ένα τουλάχιστον καινούριο CD στα χέρια μου . Πού είναι όμως αυτά ? Μια εκπομπή δεν φτάνει… Αναρωτιέμαι πολλές φορές πόσο rock είναι τα rock ραδιόφωνα της πόλης μου ? (της Θεσσαλονίκης) . Γιατί δεν αφιερώνουν μια ώρα την εβδομάδα στην Ελληνική rock σκηνή ? Εγώ έστελνα και μπάντες και βοηθούσα και άλλους παραγωγούς στις εκπομπές τους χωρίς να το βλέπω ανταγωνιστικά… και αν μου ζητηθεί πάλι θα το κάνω !

SR : Που μπορεί να βρει κάποιος το cd σας?

ΤΓ : Το cd μας κυκλοφορεί στα δισκοπωλεία κανονικά από την vardia live και με εταιρία διανομής το «Μουσικό ταχυδρομείο» Η τιμή παλέψαμε να είναι το πολύ 12 ευρώ με προσωπικό κόστος… Αν το ζητήσει ο κόσμος στα δισκοπωλεία της γειτονιάς του θα τους το φέρουν. Για τα μεγαλύτερα δισκοπωλεία τα πράγματα είναι αλλού καλύτερα και αλλού χειρότερα για διάφορους λόγους που δεν θα σχολιάσουμε…

SR : Για το τέλος, θα ήθελα να μου πεις 3 γεγονότα τα οποία θεωρείς σημαντικά στην πορεία του group.

ΤΓ : 1 Το cd που έγινε όπως το θέλαμε και που άρεσε σε ανώνυμους και επώνυμους φίλους και γνωστούς !

2 Η συνεργασία μας με τον Λάκη Παπαδόπουλο ( με τα ψηλά ρεβέρ)

3 Η συνεργασία μας με τον Γιάννη Γιοκαρίνη που ενδέχεται να δώσει και άλλα πράγματα

Η συνέντευξη δόθηκε στον Κ. Τσιανάκα

Δεν υπάρχουν σχόλια: