Οι Monitor αποτελούνται από την Αλίκη Αβδελοπούλου και τον Βασίλη Νάκη ενώ στα live πλαισιώνονται από άλλους μουσικούς. Εύχομαι στην Αλίκη να μεγαλώσει το αγοράκι της υγιέστατο και ευτυχισμένο. Όπως φαίνεται περιμένουν με ανυπομονησία να εμφανιστούν ξανά σε live και ελπίζω αυτό να μην αργήσει να πραγματοποιηθεί. Τους ευχαριστώ πολύ για την κουβεντούλα, ελπίζω να τα ξαναπούμε...
Σύντομο βιογραφικό
Το συγκρότημα δημιουργήθηκε το 1997 στην Αθήνα.
Κυκλοφόρησαν 2 single το 1999 : "Κάπου Αλλού Ξημερώνει" και "Που Με Πας". Το 2000 κυκλοφορούν τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο με τίτλο "Ένα" ενώ 2 χρόνια αργότερα κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος με τίτλο "Τέλος Πάντων". Το 2007 κυκλοφορεί ο δίσκος "Το Τραγούδι Του Υδρογόνου". Δισκογραφία : Κάπου Αλλού Ξημερώνει (cd-single 1999) Που Με Πας (cd-single 1999) Ένα (2000) Τέλος Πάντων (2002) Το Τραγούδι Του Υδρογόνου (2007)
Eπίσημος δικτυακός τόπος http://www.myspace.com/monitormuzic
SouthernRock.gr : Οι στίχοι σας είναι αγγλικοί και ελληνικοί. Χρησιμοποιείτε το ν ελληνικό στίχο επειδή σας εκφράζει ή απλά για να κρατάτε επαφή με το κοινό και των 2 ειδών?
Μονιτορ : Όχι κάθε άλλο παρά γι’ αυτό έγινε. Δεν ήταν αποτέλεσμα σκέψης,απλά προέκυψε. Κάποια στιγμή ο Βασίλης ένοιωσε την ανάγκη να γράψει στίχους και διαπίστωσε ότι αυτό που του έρχεται αυθόρμητα είναι ο αγγλικός στίχος. Πέρα από αυτό κάθε τραγούδι έχει διαφορετικό χαρακτήρα και ύφος. Κάποια λειτουργούν καλύτερα με ελληνικό στίχο κάποια άλλα με αγγλικό.
SR : Ποιες διαφορές παρατηρείτε στον μουσικό χώρο από τότε που ξεκινήσατε μέχρι σήμερα? Όσον αφορά τις μουσικές σκηνές, τον κόσμο κτλ...
ΜΝ : Καταρχήν ,είναι λίγο υπερβολικό να μιλάμε για μουσικές σκηνες στην Ελλάδα. ʼς πούμε ότι απλά υπάρχουν πολλά group – περισσότερα από κάθε άλλη φορά νομίζουμε - που κάνουν καλά την δουλειά τους. Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος σήμερα είναι πολύ πιο δεκτικός και ανοιχτός. Ίσως αυτό να οφείλεται και στο ότι τα group έχουν βελτιωθεί σε σχέση με το παρελθόν. Υπάρχει μια – μικρή αλλά πολύ ενεργή - μερίδα κοινού που δεν μένει σ΄αυτό που τους σερβίρεται από τα media. Ψάχνει ,αναζητάει το διαφορετικό και είναι αυτοί οι οποίοι στηρίζουν αυτή τη «σκηνή».
SR : Τι σας έχει κάνει μεγαλύτερη εντύπωση σε live σας?
ΜΝ : Τα live είναι κάτι που μας είχε λείψει ,εξαιτίας της εγκυμοσύνης της Αλίκης. Είναι κάτι που πραγματικά ευχαριστιόμαστε. Έχουμε φτιάξει μια 7μελή πολύ καλή live μπάντα και αν όλα πάνε καλά θα είμαστε από Σεπτέμβρη στο δρόμο.
SR : Το 2002 κυκλοφορεί ο δίσκος "Τέλος Πάντων". Υπάρχει διαφορά στο να γράφεις μουσική για μια θεατρική παράσταση από έναν προσωπικό δίσκο?
ΜΝ : Πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Όταν κάνεις μουσική για θέατρο καλείσαι πάνω από όλα να εξυπηρετήσεις το όραμα του σκηνοθέτη και να συμπληρώσεις, να εντίνεις, να υπογραμμίσεις ,αυτά που συμβαίνουν πάνω στη σκηνή. Παρακολουθείς πρόβες,μιλάς με τους συντελεστές,προσπαθείς να βρεις ένα κοινό κώδικα και όραμα. Είναι πολύ δημιουργική διαδικασία που θα την επαναλαμβάναμε ευχαρίστως.
SR : Το τραγούδι σας anθρωποι Μόνοι ακούστηκε στην ελληνική σειρά Singles. σας χαροποίησε αυτό το γεγονός?
ΜΝ : Φυσικά! Πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς? Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη όταν μας το πρότειναν και νομίζουμε ότι ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποίσαν το τραγούδι μας ήταν άψογος. Όταν κάνεις μουσική ,θέλεις να ακούσουν τη δουλειά σου όσο το δυνατόν περισσότεροι. Όποιος πει το αντίθετο ,απλά δεν είναι ειλικρινής.
SR : Υπάρχει κάποιο τραγούδι σας που να είναι το αγαπημένο σας?
ΜΝ : Θα έλεγα πως όχι. Κάθε φορά είναι και κάποιο διαφορετικό,ανάλογα με την διάθεση μας. Η αλήθεια είναι το «Τραγούδι Του Υδρογόνου» είναι ένα cd για το οποίο είμαστε περήφανοι απο την πρώτη νότα μέχρι την τελευταία. Πιστεύουμε ότι είναι ένας καθαρά «μουσικός» και ειλικρινής δίσκος και μ΄αυτή την έννοια δεν μπορούμε να απομωνόσουμε κάτι.
SR : Θα ήθελα να μου πείτε 3 γεγονότα τα οποία θεωρείτε σημαντικά στην πορεία του group.
ΜΝ : Το πρώτο είναι το προφανές. Η δημιουργία του group το φθινόπωρο του 1999. Το δεύτερο είναι η έλευση της Αλίκης στους monitor λίγο μετά την κυκλοφορία του πρώτου album «ΕΝΑ». Το τρίτο και τελευταίο είναι όλα αυτά που πρόκειται να έρθουν. Το να θυμάσαι την αφετηρία σου σε κρατάει γειωμένο, σε κάνει να έχεις τα αίσθηση ότι προέρχεσαι από κάπου και διανύεις μια μουσική πορεία. Το να ελπίζεις και να προσμένεις όλα αυτά που πρόκειται να συμβούν είναι το καύσιμο που σε βοηθάει να αντέχεις τις δυσκολίες και να παλεύεις για όλα αυτά που πιστεύεις
Η συνέντευξη δόθηκε στον Κ. Τσιανάκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου